صفحه شخصی صاحبه جلالی   
 
نام و نام خانوادگی: صاحبه جلالی
استان: البرز - شهرستان: کرج
رشته: کارشناسی ارشد عمران
تاریخ عضویت:  1389/07/12
 روزنوشت ها    
 

 سامورایی بخش عمومی

19

پنجاه نفرعلیرغم خطر مرگ برای کنترل در راکتورفوکوشیما باقی مانده اند.مردم ژاپن به آنها سامورایی می گویند
این گروه کوچک مهندسین و تکنسین ها بصورت قهرمانان ملی ژاپن درآمده اند.به آنها “کامی کازی” و سامورایی گفته می شود. آنها در معرض تشعشعات بسیار قوی رادیو اکتیو هستند و بدون شک بسیاری از پیامد آن جان خواهند سپرد. جایشان را هر پانزده دقیقه عوض می کنند که از تشعشع نسوزند. پنجاه نفر داوطلبانه برای کنترل راکتور در مرکز مانده اند. بیست نفر دیگر علیرغم خطر مرگ به آنها پیوسته اند تا راکتور را از کار بیندازند.امروز در ژاپن همه می دانند که اگر از بروز فاجعه ای عظیم جلوگیری شده، بخاطر فداکاری مردانی بوده که هویتشان اعلام نشده است. میدانیم در میان آنها مردی 59 ساله است که تنها هجده ماه به بازنشستگیش مانده است. دختر او پیامی تکان دهنده در سایتی که به قربانیان زمین لرزه اختصاص یافته، منتشر کرده است.

حالا دیگه وقتی پرسیدن دلیل پیشرفت یک کشور چیه نگید هوش و ذکاوت، فرهنگ قدیمی و... بگید تعهد و از خودگذشتگی، بگید فرهنگ بالا، فرهنگی که توش سامورایی ها افسانه نیست بلکه واقعیته ....

من خودم بعید بدونم که بتونم مثل اونها بزرگ باشم، ولی امیدوارم بتونم برای اونها احترام لازم رو قائل بشم

پنجشنبه 8 اردیبهشت 1390 ساعت 10:43  
 نظرات    
 
ش ب 18:56 پنجشنبه 8 اردیبهشت 1390
11
 ش ب
ممنون
نمادی از حس وطن پرستی است.
در حادثه چرنوبیل کمتر از یک دقیقه جایشان را عوض می کردند و به اجبار هم اینکار را باید انجام می دادند.
علیرضا احمدی 21:09 پنجشنبه 8 اردیبهشت 1390
8
 علیرضا احمدی
مرسی
آیا به نظر شما تو ایرانم از این سامورایی ها پیدا میشه
اسماعیل سلطان قیس 13:26 آدینه 9 اردیبهشت 1390
11
 اسماعیل سلطان قیس
باورت میشه وقتی داشتم پیام اون دختر رو می خوندم موهام به تنم سیخ شد!!
خیلی جالب بود
مرسی
رضا مهیاری 14:48 آدینه 9 اردیبهشت 1390
10
 رضا مهیاری
اینجور آدمها برای همه دنیا قابل احترام و بزرگ هستند
الگوهای بی بدیل
امیر محفوظپور 08:48 شنبه 10 اردیبهشت 1390
9
 امیر محفوظپور
ممنون
به نظر شما اگر در ایران این اتفاق می افتاد چی کار می کردیم؟
جواد عزیزی اجیرلو 12:30 شنبه 10 اردیبهشت 1390
10
 جواد عزیزی اجیرلو
ما ایرانی ها همه سامورایی هستیم چون هر روز با هزاران خطر از جمله خودروهای تولید داخل ، جاده ها ، آلودگی هوا گرفته تا استرس های اجتمایی و غیره بدون ترس مثل شیر وایستادیم
شکوه هوشمند 13:11 شنبه 10 اردیبهشت 1390
11
 شکوه هوشمند
این نهایت از خود گذشتگی وانسان دوستیه
سیامک شاهنده 15:30 شنبه 10 اردیبهشت 1390
7
 سیامک شاهنده
نمونه انسان دوستی جدید در ایران: دو بیمار را در بیابانهای اطراف تهران رها کردند!!!یحتمل همه این خبر راشنیده ایدو شاید برخی همان لحظه خودرا بجای آن دو بیمار...چه میشود گفت؟ لطفاًحرف دلتان را بگویید...انسانیت به کجا رسیده است در ایران
مژگان فدایی 17:03 شنبه 10 اردیبهشت 1390
9
 مژگان  فدایی
جناب شاهنده اگه کسی بخواد حرف دلش رو بگه خودشو و دلشو باهم از ریشه میکنن آخه انسانیت وحق آزادی خیلی وقته کم رنگ شده,غیراز اینه؟
مهدی فولادگر 18:36 دوشنبه 12 اردیبهشت 1390
6
 مهدی فولادگر
دوستان عزیز من هم مانند شما از اینکه حس میکنم این روحیه در ما ایرانیان کم شده و مثل سابق براین نیست ناراحتم ولی از اینکه اقرار به بی فرهنگی و زیر سوال بردن ایرانیان میکنیم بیشتر ناراحت میشم .
اگر خودما هم در این شرایط قرار بگیریم شاید حاضر به گذشت نباشیم پس بهتر نیست بجای تحقیر مردم و کشورمان بگردیم دنبال عوامل اشتیاق به این گذشت در آنها و علت بیرنگ شدن آن در بین مردممان ؟
یاد کتاب فارسی دوره ابتدایی و دهقان فداکار به خیر ! ! ! ....
سپهر محمدی مهر 10:12 چهارشنبه 14 اردیبهشت 1390
6
 سپهر محمدی مهر
سلام به همه دوستان خوبم.من هم مثل این دوست اخیر از این حس شما ایرانیها و اینکه در کشورمون این مسائل وجود داره بسیار ناراحتم؛ به نظر من هم این حرکت سامورایی ها به قول دوستان در همه جای دنیا کم نظیر و قابل احترامه؛ اما خدا وکیلی آدم خوبه انصاف هم داشته باشه. آدم تا در شرایطش قرار نگیره نمیتونه حکم صادر کنه. شاید ما هم تو این شرایط این کار رو انجام بدیم یا نه....
اما یه نگاه کوچیک به سابقه ما ایرانیها و دوران جنگ نشون میده ما هم کم نداشتیم از این خود گذشتگی ها... خداوکیلی چند تا کتاب راجع به دوران جنگ و ایثار و از خود گذشتگی برادرای خودمون و سرگذشت زندگی اونا خوندیم که حالا راحت با یه ایمیل کوچیک تحت تأثیر قرار می گیریم...! شما دوست عزیزی که از این مسایل تو ایران ناراحتی بیا بعد خوندن این نظر اولین حرکت سامورایی خودتو انجام بده و فقط یک مقدار این حرکت هارو تو تاریخ خودمون بخون. خوندنش خالی از لطف نیست اما حکم دادنش.....
من هم خیلی ناراحت اوضاع و احوال خودمون هستم؛ اما بیاییم به جای نا امیدی و دنبال عیب جویی و عیب یابی بودن یکم جانب انصاف رو رعایت کنیم و به این نکته فکر کنیم که بهر حال ما ایرانی هستیم و ساکن ایران و این ایمیل ها و حکایت ها "رجای" مارو بیشتر کنه نه "خوف" و "یأس" مارو
زنده باد ایران و ایرانی... موفق باشین :)
علی اکبری 20:54 آدینه 16 اردیبهشت 1390
6
 علی اکبری
یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد؟

دوستی کی آخر آمد؟ ،دوستداران را چه شد؟